Ο Δημήτρης Παπαγεωργίου έχει υπάρξει: α) μέλος ομάδας με επικεφαλής την καθηγήτρια Σ. Δασκαλοπούλου, που συνέγραψε την πρόταση ίδρυσης του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας και συντόνισε τις δράσεις που αφορούσαν στην οργάνωση κτιριακής υποδομής, εξοπλισμού και διδακτικού προσωπικού, μετά την έγκριση της πρότασης (1999-2000) β) Επιστημονικός Υπεύθυνος του θεσμοθετημένου Εργαστηρίου Εικόνας, Ήχου και Πολιτιστικής Αναπαράστασης του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας (2000-σήμερα) γ) Υπεύθυνος της Κατεύθυνσης «Σχεδίαση Ψηφιακών Πολιτιστικών Προϊόντων» του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, με τίτλο «Πολιτισμική Πληροφορική και Επικοινωνία» (2004-σήμερα) δ) Διευθυντής Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τίτλο «Πολιτισμική Πληροφορική και Επικοινωνία» (2008-2012, 2014 - 2018) ε) Πρόεδρος της Εφορευτικής Επιτροπής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Μυτιλήνης, μετά από πρόταση του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2003-2007) στ) Εκπρόσωπος του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας στην Επιτροπή Ερευνών του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2005-2010), μέλος επταμελούς σώματος της Επιτροπής Ερευνών (2007-2010), Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών (2008-2010) ζ) Πρόεδρος Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας (2008-2011) η) Πρόεδρος του Δ.Σ. του Μουσείου - Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη-Teriade (2016 - 2019). Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα ως μέλους ερευνητικών ομάδων, Αναπληρωτή Επιστημονικού Υπεύθυνου ή Επιστημονικού Υπεύθυνου μιας σειράς διδακτικών και ερευνητικών δράσεων (συμπεριλαμβανόμενων πάνω από είκοσι [20] χρηματοδοτούμενων ερευνητικών προγραμμάτων), συνδέονται με την προβολή και διαχείριση πολιτιστικών δεδομένων με τη χρήση των νέων Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας (Τ.Π.Ε.), με τη μορφή αυτόνομων και δικτυακών εφαρμογών, οργάνωσης παρουσιάσεων και εκθέσεων με τη χρήση πολυμέσων, κ.ο.κ. Στο βιογραφικό του συμπεριλαμβάνονται μία (1) μονογραφία, τρεις (3) επιμέλειες συλλογικών εκδόσεων, έντεκα (11) κεφάλαια σε ελληνόγλωσσα βιβλία, τρία (3) κεφάλαια σε ξενόγλωσσα βιβλία, τριάντα έξι (36) παρουσιάσεις σε συνέδρια, η επιμέλεια και σκηνοθεσία τριών (3) ντοκιμαντέρ (σε συνεργασία με τον Α. Σπάθη), εκ των οποίων το ένα κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Greek Film Festival του Los Angeles, καθώς και η επιμέλεια τεσσάρων (4) εκθέσεων προβολής πολιτισμικών δεδομένων με τη χρήση πολυμέσων.

Είναι Επίκουρος καθηγητής σκηνοθεσίας και σεναριογραφίας στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας Παν. Αιγαίου και καθηγητής-σύμβουλος στη Δημιουργική Γραφή για τον Κινηματογράφο  στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.  Έχει συγγράψει τα θεωρητικά βιβλία Kάμερα, Φως και Εικόνα στην ψηφιακή οπτικοακουστική καταγραφή και Η Δημιουργία της μυθοπλαστικής αφήγησης και τα Είδη των κινηματογραφικών ταινιών, με παραδείγματα από τον ελληνικό κινηματογράφο. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει περισσότερα από 25 ντοκιμαντέρ με ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον, με συνεργάτες καθηγητές ΔΕΠ και ειδικούς επιστήμονες.  Έχει επίσης γράψει και σκηνοθετήσει δεκάδες επαγγελματικά οπτικοακουστικά έργα (διαφημίσεις, εταιρικά, ταινίες μικρού μήκους).

Ο Νίκος Μπουμπάρης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στο γνωστικό αντικείμενο «Πολιτιστικές Βιομηχανίες και Ψηφιακά Μέσα Επικοινωνίας». Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στο χώρο της πολιτισμικής θεωρίας και της θεωρίας των ψηφιακών μέσων, με έμφαση στο σχεδιασμό πολυμεσικού περιεχομένου και διεπαφών χρηστών, αλλά και στη θεωρία και στο σχεδιασμό ήχου. Έχει παρουσιάσει εργασίες του σε συνέδρια, περιοδικά και βιβλία για  τα κινητά ψηφιακά μέσα, τις ηχητικές κουλτούρες και τέχνες, τη μουσική βιομηχανία και τις νεανικές κουλτούρες. Έχει επιμεληθεί βιβλία στις θεματικές της πολιτισμικής θεωρίας, των πολιτιστικών βιομηχανιών και της πολιτιστικής αναπαράστασης. Έχει δημιουργήσει, κυρίως συνεργατικά, διαμεσολαβημένους περιπάτους (audio/video/media walks), συνθέσεις ηχοτοπίου, διαδραστικές εγκαταστάσεις και πολυμεσικά έργα, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε αίθουσες τέχνης, μουσεία, πολιτιστικές εκθέσεις και εικαστικές δράσεις στο δημόσιο χώρο.

Η Ελένη Μυριβήλη είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας (Τ.Π.Τ.Ε.). Σπούδασε Κοινωνιολογία και Θέατρο στο Weslyan University του Connecticut (BA), και στη συνέχεια εκπόνησε MA στο πεδίο των Performance Studies στο New York University. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της το 2004, στο Columbia University (N.Y.), στο πεδίο της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, με θέμα “The Liquid Border: Subjectivity at the Limits of the Nation-State in Southeast Europe”. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στα ψηφιακά μέσα, στις πολιτισμικές σπουδές και στις πρακτικές αναπαράστασης, ενώ στις δημοσιεύσεις της προσεγγίζει τα ζητήματα των “συνόρων”, των πρακτικών “επιτέλεσης” (performances), της “εικονικότητας” (virtuality) και της δημιουργίας παιχνιδιών (gamification). Έχει συμμετάσχει ως μέλος σε ερευνητικές ομάδες που ανέλαβαν να υλοποιήσουν διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα. Για παράδειγμα υπήρξε βοηθός συντονίστρια στο EUNAMUS (FP7 project), συμμετείχε στο EastboardNet (COST ESF), και συνεργάστηκε ως ερευνήτρια με το Centre National d’ Art et de Culture George Pompidou, Paris, France. Επιπρόσθετα,,έχει επιμεληθεί μουσειακές εκθέσεις με τη χρήση πολυμέσων, πολιτιστικά δρώμενα και φεστιβάλ,. Συμμετείχε ως παρουσιάστρια σε μια σειρά ντοκιμαντέρ δεκατριών (13) επεισοδίων που προβλήθηκαν στην ΕΡΤ και εστίαζαν στη βιώσιμη διαχείριση κοινωνικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων από μια οικολογική σκοπιά, ενώ αποτελεί τη μόνιμη παρουσιάστρια των δραστηριοτήτων του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ “Aegean Docs” από το 2013. Το 2014 εξελέγη Δημοτική Σύμβουλος Αθηνών. Με αυτή την ιδιότητα συντόνισε το πρόγραμμα 100ResilientCities, που χρηματοδοτήθηκε από το Rockefeller Foundation.

Ο Βλάσης Κασαπάκης ολοκλήρωσε το διδακτορικό του το 2016 στο πεδίο των «Διάχυτων Παιχνιδιών» (Pervasive Games), με τίτλο «Pervasive role playing games: development and evaluation of a research prototype». Έχει εκλεγεί ως επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με αντικείμενο «Τρισδιάστατα Γραφικά & Μικτή Πραγματικότητα» (2018) και  εργάζεται ως εντεταλμένος διδάσκων στα γνωστικά αντικείμενα του κινητού και διάχυτου υπολογισμού και τρισδιάστατων γραφικών στον προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών του Τμήματος. Η ερευνητική του δραστηριότητα εκτείνεται στις περιοχές του κινητού και διάχυτου υπολογισμού, των διάχυτων παιχνιδιών, καθώς και της σχεδίασης και ανάπτυξης κινητών εφαρμογών και εφαρμογών ιστού στα πεδία του τουρισμού και του πολιτισμού, αλλά και στην ανάπτυξη εφαρμογών μικτής, επαυξημένης και εικονικής πραγματικότητας. Έχει συμμετάσχει ως ερευνητής σε πλήθος έργων που έχουν χρηματοδοτηθεί από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους σε αυτές τις θεματικές, όπως τα H2020 SMARTBUY,CIP7 HoPE, FP7 MOVESMART, FP7 eCOMPASS.

Η Δέσποινα Καταπότη αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1995. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές (ΜΑ in Archaeology & Prehistory) στο Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Sheffield το 1997 και τη διδακτορική της διατριβή στο ίδιο πανεπιστήμιο το 2005. Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Πολιτισμικής Θεωρίας και Ψηφιακού Πολιτισμού στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και η διδασκαλία της επικεντρώνονται στην κριτική θεωρία, τη μελέτη της μνήμης καθώς και την ιστορία και φιλοσοφία της επιστήμης της αρχαιολογίας. Τα τελευταία χρόνια διερευνά τη σχέση των ψηφιακών τεχνολογιών, των μέσων κοινωνικών δικτύωσης και του ευρύτερου πεδίου της πολιτιστικής κληρονομιάς, με απώτερο στόχο την κριτική αποτίμηση της επίδρασης και συμβολής της «ψηφιακότητας» στη διαχείριση και ανάδειξη του παρελθόντος. Το 2013, συνεπιμελήθηκε με τη Δρα Μαρία Ρελάκη το συλλογικό τόμο An Archaeology of Land Ownership (London: Routledge), ενώ έχει δημοσιεύσει σειρά επιστημονικών άρθρων αναφορικά με τη σχέση αρχαιολογίας και μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τη διαμόρφωση μνημονικών δικτύων και κοινοτήτων στον κυβερνοχώρο καθώς και το σχεδιασμό υβριδικών μοντέλων διαχείρισης πολιτιστικής κληρονομιάς.

O Γιάννης Ηλιάδης είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ανήκει στο Ειδικό Τεχνικό Εργαστηριακό Προσωπικό (Ε.Τ.Ε.Π.) κατηγορίας ΠΕ, του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, με γνωστικό αντικείμενο: "Έρευνα, Τεκμηρίωση και Διαχείριση Ψηφιακών Πολιτιστικών Δεδομένων". Είναι μέλος του Εργαστηρίου "Εικόνας, Ήχου και Πολιτιστικής Αναπαράστασης" με την ιδιότητα του υπεύθυνου της έρευνας πεδίου και με καθήκοντα που περιλαμβάνουν το σχεδιασμό και την οργάνωση της έρευνας πεδίου, την τεκμηρίωση, καταλογογράφηση, ψηφιοποίηση και γενικά την ανάδειξη και αξιοποίηση πρωτογενών ερευνητικών δεδομένων (συνεντεύξεις, οπτικοακουστικό υλικό, κ.ά.), αλλά και αρχειακού υλικού που αφορά σε πολιτιστικά δρώμενα, πρακτικές, τεχνουργήματα, κλπ. Επίσης, ασκεί διδακτικό έργο σε προπτυχιακό επίπεδο στα μαθήματα της Πολιτιστικής Αναπαράστασης και του Διαδραστικού Σχεδιασμού. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στα πεδία της κοινωνικής έρευνας, του ψηφιακού πολιτισμού και της επιτέλεσης πολιτισμικών δρωμένων.

Ο Αλέξανδρος Σπάθης σπούδασε ηχοληψία στην Σχολή Κινηματογράφου Παπαντωνοπούλου και προχώρησε στο μοντάζ εικόνας και στη δημιουργία 3D γραφικών, καθώς και στην αξιοποίηση των VFX (Visual Effects) για πλήθος διαφημιστικών παραγωγών, ντοκιμαντέρ και ταινιών μικρού μήκους στην Αθήνα. Από το 2002 εργάζεται στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας (Τ.Π.Τ.Ε.) του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Μυτιλήνη. Στην αρμοδιότητά του ανήκει η τεχνική διεύθυνση και οργάνωση του Εργαστηρίου Εικόνας, Ήχου και Πολιτιστικής Αναπαράστασης του Τ.Π.Τ.Ε.  Παράλληλα ασκεί διδακτικό έργο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, στα πεδία του Video Editing και των 3D γραφικών. Έχει συμμετάσχει σε μεγάλο αριθμό ερευνητικών προγραμμάτων με αντικείμενο την παραγωγή, ψηφιοποίηση και επεξεργασία οπτικοακουστικού υλικού και 3D αναπαραστάσεων, έχει επιμεληθεί εγκαταστάσεις (installations) σε εκθέσεις του  Τ.Π.Τ.Ε., ενώ έχει συνεργαστεί και με φορείς όπως το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού ή η Περιφέρεια Β. Αιγαίου, αλλά και ιδιωτικές εταιρίες, για την εγκατάσταση και παραμετροποίηση οπτικοακουστικού εξοπλισμού και συστημάτων Motion Capture (VR και AR). Είναι πιστοποιημένος εκπαίδευτής της Blackmagic Design για τα λογισμικά DaVinci Resolve και Fusion.

Η Ελισάβετ Κελίδου είναι απόφοιτη του τμήματος Γραφιστικής της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΑΤΕΙ Αθηνών με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Μ.Δ.Ε.) στην "Πολιτισμική Πληροφορική" (Master of Science in “Cultural Informatics”), Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Στο πλαίσιο της επαγγελματικής της δραστηριότητας ως γραφίστρια, έχει ασχοληθεί με την έντυπη και ψηφιακή επικοινωνία επιχειρήσεων και οργανισμών. Έχει συνεργαστεί με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, για τον γραφιστικό σχεδιασμό και την οπτική διαχείριση εποπτικού υλικού για περιοδικές και μόνιμες εκθέσεις μουσείων, όπως:

• Βυζαντινό Μουσείο Αργολίδας
• Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας
• Αρχαιολογικό Μουσείο Χαιρώνειας
• Βυζαντινό Μουσείο Υπάτης
• Δίκτυο Μουσείων Μάνης
• Διεύθυνση Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων  

Γενικά, εστιάζει τα ενδιαφέροντά της και την επαγγελματική της δραστηριότητα στο σχεδιασμό διαδραστικών εφαρμογών πολιτιστικού περιεχομένου, με έμφαση στη δομή και στη διαδικασία του σχεδιασμού στην επικοινωνία, στη σχεδιαστική αντίληψη και στην οπτικοποίηση των ιδεών και των μηνυμάτων σε εκθέσεις και μουσεία, ενώ αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας του μηνύματος στη σχεδιαστική μεθοδολογία. Έχει διδάξει γραφιστική και σχεδιασμό πολυμεσικών εφαρμογών σε δημόσια ΙΕΚ, ενώ  από τον Οκτώβριο του 2010 διδάσκει στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

 Η Τριάδα (Άντα) Χατζηγεωργίου είναι μέλος του Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.) του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας  της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών  του Πανεπιστημίου Αιγαίου από τον Οκτώβριο του 2017.

Σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου (1989-1991), ενώ το 2002, έγινε δεκτή  ως υποψήφια διδάκτορας του Τμήματος Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, Το 2006 ολοκλήρωσε με  βαθμό «Άριστα» την εκπόνηση της Διδακτορικής της Διατριβής με τίτλο : «“Έλληνες Πόντιοι” από την (πρώην) Σοβιετική Ένωση. Εκφράσεις της ταυτότητας και της κοινωνικοποίησης στην Ελλάδα».

Υπήρξε διδάσκουσα  (Π.Δ. 407) στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Παν/μίου Αιγαίου, όπου δίδαξε τα μαθήματα «Πολυπολιτισμικότητα και Ταυτότητες» και «Θεωρία του Πολιτισμού ΙΙ». Σήμερα,  ως μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας,  διδάσκει τα μαθήματα «Θεωρία Πολιτισμού Ι», «Θεωρία Πολιτισμού ΙΙ», «Πολυπολιτισμικότητα και Ταυτότητες» και «Μνήμη και Ταυτότητες».  Οι θεματικές ενασχόλησής της (έρευνα / ανακοινώσεις/ δημοσιεύσεις) αφορούν κυρίως τις Κοινωνικές και Πολιτισμικές Ταυτότητες, τη Μετανάστευση, τα Συμβολικά Όρια/Σύνορα, την Συλλογική/Κοινωνική Μνήμη, τις Πολιτισμικές Αναπαραστάσεις της Ταυτότητας.

Η Αγγελική Χρυσάνθη είναι διδάκτωρ ψηφιακού πολιτισμού και συνεργάζεται με το Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας ως συμβασιούχος διδάσκουσα και ερευνήτρια. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και στη συνέχεια έλαβε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα στην Προστασία Μνημείων από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το 2015 έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Southampton στο πεδίο της ψηφιακής πολιτιστικής κληρονομιάς. Η διατριβή της με τίτλο “Augmenting Archaeological Walks. Theoretical and Methodological Considerations.” εξετάζει ζητήματα ερμηνευτικού σχεδιασμού και κίνησης σε χώρους της πολιτιστικής κληρονομιάς με τη συνδρομή ποιοτικών και υπολογιστικών μεθόδων, καθώς και των νέων τεχνολογιών. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών της εργάστηκε ως ειδική συνεργάτιδα και ερευνήτρια στην ψηφιακή κληρονομιά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.  Συνέχισε ως μεταδιδακτορική και επισκέπτρια ερευνήτρια στα Πανεπιστήμια του Sheffield και Chester, στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η διδασκαλία, η έρευνα και οι δημοσιεύσεις της επικεντρώνονται στον σχεδιασμό και τη διαχείριση του ψηφιακού πολιτιστικού αποθέματος για τη δημιουργία υβριδικών εμπειριών και διαδραστικών αφηγήσεων, καθώς και στη μελέτη χωρικών και κοινωνικών μοτίβων σύνδεσης των επισκεπτών με χώρους πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Από το 2012 έχει διδάξει σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και της Ελλάδας. Τέλος, δημοσιεύει συστηματικά τα αποτελέσματα της έρευνάς της και είναι κριτής σε αναγνωρισμένα συνέδρια και επιστημονικά περιοδικά του τομέα της.